پنجاه و ششم
دوشنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۵، ۱۲:۱۸ ق.ظ
کلمه ها بیهوده بر قامت جمله ها نمی نشینند. نازل می شوند به حجمی که منبع ادراک هست و آدمی زاد از این منبع ادراک خود درکی ندارد.
به نام کلمه
من گم شده ام در کلمه ای، در جمله ای ، در نگاهی شاید! درمانده ام در آستانه ی دری که باز می شود به بی نهایت. من همان لحظه ام که ابلیس اندیشید سجده کند یانه ! من درست همان لحظه ام .
